Αγίας Σοφίας 18, Θεσσαλονίκη
Close

Αναφέρομαι στις διαταραχές της ουροδόχου κύστης παρ’ ότι δεν αφορούν τον παιδοχειρουργό, με την έννοια ότι δεν διορθώνονται χειρουργικά. Ωστόσο κάνω αυτή την αναφορά επειδή οι λειτουργικές διαταραχές της κύστης προκαλούν πολλές δυσάρεστες συνέπειες στο ουροποιητικό.

Για να γίνω κατανοητός, θα ήθελα πολύ απλοϊκά να πω δύο λόγια για την ούρηση. Για να έχει ένα αγόρι ή ένα κορίτσι φυσιολογική ούρησης, θα πρέπει να εξασφαλίζονται δύο βασικές προϋποθέσεις:

  1. Σωστή ανατομική κατασκευή της αποχετευτικής μοίρας του ουροποιητικού (νεφρική πύελος, ουρητήρας, ουροδόχος κύστη, αυχένας ουροδόχου κύστης, ουρήθρα πρόσθια και οπίσθια).
  2. Σωστή λειτουργία της αποχετευτικής μοίρας. Τι σημαίνει αυτό: Οι ουρητήρας να συσπώνται φυσιολογικά, να προωθούν τα ούρα προς την κύστη και μόνο προς την κύστη, η κύστη να τα υποδέχεται, να γεμίζει σιγά – σιγά και όταν φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο πληρότητας. Με ειδικό νεφρολογικό μηχανισμό, να δίνεται το έναυσμα ώστε – ΠΡΟΣΕΞΤΕ! – να συσπασθεί ο θόλος της κύστης, να χαλαρώσει ταυτόχρονα, ο σφικτήρας που βρίσκεται στην έξοδο της κύστης και έτσι τα ούρα να οδηγηθούν με ορμή στην ουρήθρα και τελικώς, στην τουαλέτα.
  3. Για σκεφτείτε όμως το αντίθετο: την ώρα που ο θόλος της ουροδόχου κύστης συσπάται, ο σφιγκτήρας να παραμένει ερμητικά κλειστός. Η κύστη επιμένει να συσπάται, ο σφιγκτήρας όμως μένει ανένδοτος. Τα ούρα πρέπει να βρουν μία διέξοδο γιατί η πίεση στην κύστη ανεβαίνει. Η μοναδική διέξοδος είναι τα στόμια των ουρητήρων, άρα παλινδρομούν, δηλαδή έχουμε δευτεροπαθή κυστεοουρητηρική παλινδρόμηση.

Η νευρογενής κύστη λοιπόν ισούται με κακή συνεργασία θόλου κύστης (εξωστήρας μυς κύστης) και σφιγκτήρα. Με βάση αυτή την απλοϊκή περιγραφή, υπάρχουν διάφορες παραλλαγές δυσλειτουργίας της κύστης και δυσενέργειας κύστης και σφιγκτήρα που αντιμετωπίζονται φαρμακευτικά, όχι όμως πάντα.

Τελειώνοντας, θα κάνω μια πολύ σύντομη αναφορά στις ανεξέλεγκτες συσπάσεις της ουροδόχου κύστεως και στην «τεμπέλα» κύστη (lazu bladder) των μικρών παιδιών. Συνήθως, είναι παροδικές λειτουργικές διαταραχές της ουροδόχου κύστης, ένδειξη ατελούς ωρίμανσης της λειτουργίας της, οι οποίες αποκαθίστανται με την ωρίμανση της ηλικίας, είτε χρειάζονται φαρμακευτική αντιμετώπιση.

Στην κατηγορία αυτή θα εντάξω και τη πρωτοπαθή νυκτερινή ενούρηση. Δηλαδή τις περιπτώσεις όπου το παιδί ποτέ δεν σταμάτησε να βρέχεται τη νύχτα. Αντίθετα, όταν ένα παιδί που τουλάχιστον για 6 μήνες κατά την εκπαίδευση εγκράτειας υπήρξε στεγνό και μετά άρχισε πάλι να βρέχεται, λέμε ότι έχει δευτεροπαθή νυκτερινή ενούρηση. 

Η πρωτοπαθής νυκτερινή ενούρηση είναι αποτέλεσμα τριών παραγόντων που συνδυάζονται μεταξύ τους σε διαφορετικό βαθμό για το κάθε παιδί:

  1. Μειωμένη έκκριση αντιδιουρητικής ορμόνης τη νύκτα, άρα… παραγωγή ούρων.
  2. Μειωμένη χωρητικότητα ουροδόχου κύστης
  3. Διαταραχές του ύπνου

Προς γονείς

Πληροφορία 1η: Μη πατάτε το κόκκινο κουμπί του πανικού και της στεναχώριας

Πληροφορία 2η: Η πρωτοπαθής νυκτερινή ενούρηση θεωρείται παθολογική μετά το 5ο και κατ΄ άλλους, το 6ο έτος της ζωής.

Πληροφορία 3η: Η πρωτοπαθής νυκτερινή ενούρηση αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά ώστε το παιδί σας να μπορεί να πάει σε κατασκήνωση ή να κοιμηθεί στο σπίτι ενός φίλου.

Πληροφορία 4η: Όσο ήμουν στον Στρατό, στο Κέντρο Εκπαίδευσης, δεν βρέθηκε κανένας συνάδελφος μου σμηνίτης με ιστορικό πρωτοπαθούς νυκτερινής ενούρησης να κοιμάται τη νύκτα με pamper! Κατά συνέπεια, ψυχραιμία.

Αλλά και η δευτεροπαθής νυκτερινή ενούρηση αντιμετωπίζεται αναζητώντας το αίτιο στον χώρο της ψυχολογίας κυρίως (ένα καινούργιο αδελφάκι, η απώλεια συγγενικού προσώπου κλπ).