Αγίας Σοφίας 18, Θεσσαλονίκη
Close

Ο όρος υποσπαδίας χρησιµοποιείται για να περιγράψει τη συγγενή ανωµαλία του πέους, κατά την οποία το στόµιο της ουρήθρας, δηλαδή το σηµείο από όπου ουρεί το παιδί, δε βρίσκεται στην κορυφή της βαλάνου, αλλά σε οποιοδήποτε άλλο σηµείο της κάτω επιφάνειας της βαλάνου και του πέους ή ακόµη στο όσχεο ή στο περίνεο.

Ο υποσπαδίας µπορεί να συνοδεύεται από γωνιώδη κάµψη του πέους. Άλλοτε πάλι, µπορεί να συνυπάρχουν κήλες, ατελής κάθοδος των όρχεων, ή παθήσεις απο το ουροποιητικό.

Η πλειονότητα των περιπτώσεων υποσπαδία είναι βαλανικοί, υποβαλανικοί, ή πρόσθιοι πεϊκοί. Οι υπόλοιπες περιπτώσεις ( οσχεοπεϊκοί, οσχεϊκοί ή περινεϊκοί) είναι λιγότερο συχνές.

Εδώ θα πρέπει να προσθέσουµε και µία τελευταία κατηγορία, τους επιπλεγμένους υποσπαδίες, δηλαδή, αυτούς που προκύπτουν από μία ή περισσότερες αποτυχημενες απόπειρες διόρθωσης τους. Η κατηγορία αυτή αποτελείται από περιπτώσεις ιδιαίτερα «απαιτητικές» σε εμπειρία. Αναλογικά, σημαντικός αριθμός, ακόμη και σήμερα, χειρουργείται από τον κ. Αυτζόγλου για την αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων.

Γιατί το παιδί µας γεννήθηκε µε υποσπαδία; Έγινε κάποιο λάθος κατά την εγκυµοσύνη;

∆εν έγινε κανένα λάθος, ούτε µπορεί κανείς να εξακριβώσει την αίτια για κάθε περίπτωση χωριστά. Η πιθανότητα να γεννηθεί ένα αγόρι µε υποσπαδία είναι 1 στις 300 γεννήσεις αγοριών, ενώ, αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, η πιθανότητα αυξάνεται στο 1 στις 100 ή 80 γεννήσεις.

Έχουν ενοχοποιηθεί ενδοκρινικοί, γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες (π.χ. παρουσία οιστρογόνων ή παρόµοιων ουσιών στο πόσιµο νερό), όπως επίσης και ενζυµικοί παράγοντες που έχουν σχέση µε τη σύνθεση της τεστοστερόνης. Τέλος, έχει διαπιστωθεί ότι η εξωσωµατική γονιµοποίηση αυξάνει την πιθανότητα εµφάνισης του υποσπαδία. Τα τελευταία χρόνια η συχνότητα εµφάνισης περιπτώσεων υποσπαδία έχει σχεδόν διπλασιασθεί.

Σε ποια ηλικία χειρουργείται ο υποσπαδίας;

Η αντιµετώπιση του υποσπαδία είναι πάντα χειρουργική. Όσον αφορά στο πότε, επικρατεί πλέον οµοφωνία ότι αυτή πρέπει να γίνεται µετά τον 6ο µήνα της ζωής και πριν από τα πρώτα γενέθλια του παιδιού. Η ηλικία αυτή είναι η καταλληλότερη για τα παιδιά, γιατί θυµούνται λιγότερα, αλλά, και για τους γονείς που αναλαµβάνουν  πιο εύκολα τη µετεγχειρητική φροντίδα.

Τι περιλαμβάνει η χειρουργική αποκαταστάση του υποσπαδία;

Η χειρουργική αποκατάσταση του υποσπαδία περιλαµβάνει την ουρηθροπλαστική, τον ευθειασµό του πέους, αν υπάρχει γωνίωση, και την πλαστική της ακροποσθίας.

Λέγοντας ουρηθροπλαστική, εννοούµε την κατασκευή ουρήθρας από το σηµείο του υποσπαδιακού στοµίου µέχρι την κορυφή της βαλάνου. Με άλλα λόγια αποκατάσταση της ουρήθρας στο φυσιολογικό.

Ο ευθειασµός του πέους γίνεται όταν υπάρχει σαφής γωνίωση που µελλοντικά θα δηµιουργεί λειτουργικά προβλήµατα.

Η πλαστική της ακροποσθίας, σηµαίνει την αποκατάσταση της ακροποσθίας έτσι ώστε να περιβάλλει τη βάλανο και να τη σκεπάζει. Όµως αυτό δεν είναι απαραίτητο. ∆εν είναι λάθος να κάνει κανείς ταυτόχρονα περιτοµή.

Η διαφωνία που υπάρχει µεταξύ των παιδοχειρουργών που ασχολούνται µε τον υποσπαδία είναι αν αυτό το δέρµα της ακροποσθίας πρέπει να διατηρείται, γιατί σε περίπτωση µετεγχειρητικής επιπλοκής θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί για τη διόρθωσή της ή να αφαιρείται.

 

Ταυτόχρονη αντιμετώπιση και άλλων προβλημάτων

Επειδή συχνά, ταυτόχρονα με τον υποσπαδία υπάρχει και γωνίωση του πέους ή γωνιώδης κάμψη του πέους ή άλλες παθήσεις όπως κρυψορχία, βουβωνοκήλη, υδροκήλη, προτιμούμε να τις διορθώνουμε ταυτόχρονα με τον υποσπαδία, ώστε το παιδί να βιώσει μόνο μία επέμβαση. Λιγότερο συχνά, διαπιστώνονται και άλλες παθήσεις του ουροποιητικού , γι΄ αυτό πριν από κάθε εγχείρηση υποσπαδία ζητούμε το παιδί να υποβληθεί σε υπερηχογράφημα νεφρών και ουροδόχου κύστης.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, όταν το υπερηχογράφημα αποκαλύπτει κάποιο παθολογικό εύρημα από το ουροποιητικό, ίσως να χρειαστεί περαιτέρω απεικονιστικός ή λειτουργικός έλεγχος.

Είναι απαραίτητο να χορηγούνται στο παιδί ορµόνες πριν από την εγχείρηση;

Σε πολύ λίγες και επιλεγµένες περιπτώσεις ναι. Αφήστε να το κρίνει και να το αποφασίσει ο γιατρός σας.

Τεχνικές διόρθωσης του υποσπαδία – Ποια είναι η καταλληλότερη;

Η εποχή των πολλών τεχνικών, των πολλαπλών επεµβάσεων και της µακράς µετεγχειρητικής νοσηλείας των παιδιών µε υποσπαδία είναι πλέον παρελθόν.

Σήµερα, οι περισσότεροι παιδοχειρουργοί, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, µε ή χωρίς γωνιώδη κάµψη, προτιµούµε τη διόρθωση του υποσπαδία µε µία επέµβαση.

Λιγότερο συχνά, προκύπτει η ανάγκη να εφαρµόσουµε τεχνικές που απαιτούν χρήση κρηµνών από το δέρµα της ακροποσθίας (όπως είναι η τεχνική του αγγειούµενου επικαλυπτικού κρηµνού). Ακόµη πιο σπάνια, χρησιµοποιούµε ελεύθερους κρηµνούς (έσω επιφάνεια δέρµατος ακροποσθίας ή στοµατικός βλεννογόνος). Εδώ πρόκειται για επιπλεγµένους υποσπαδίες (αποτυχία προηγούµενων επεµβάσεων).

Πόση ώρα διαρκεί η επέµβαση και πόσο επικίνδυνη είναι;

Η επέµβαση θα κρατήσει τόσο ώστε να γίνουν όλα τέλεια και µε ασφάλεια. Η οδήγηση µε το αυτοκίνητο είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την εγχείρηση.

Η επέµβαση εκτελείται υπό γενική αναισθησία. Ποτέ σχεδόν δε διαρκεί λιγότερο από µιάµιση ώρα και µπορεί να φτάσει ως και τρεισήµισι ώρες περίπου, ανάλογα µε τη βαρύτητα της κάθε περίπτωσης.

Πρακτικά, είναι µία ακίνδυνη επέµβαση. Στην πραγµατικότητα, οι χειρουργικές επεµβάσεις στα παιδιά είναι ασφαλείς, όταν γίνονται σε ένα οργανωµένο κέντρο. Ο χειρουργός, ο αναισθησιολόγος και το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκοµείου κάνουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες και παίρνουν όλα τα απαραίτητα µέτρα, ώστε να «διπλοκλειδώσουν» τις πόρτες της κλινικής και του χειρουργείου σε όλους τους µέχρι αυτή τη στιγµή, θεωρητικούς κινδύνους.

Μετεγχειρητική κατάσταση και ημέρες νοσηλείας

Προσωπικά, χειρουργώ κάθε χρόνο πολλά παιδιά µε υποσπαδία ποικίλης βαρύτητας ή επιπλεγμένους υποσπαδίες. Τα παιδιά εισέρχονται το πρωί της ηµέρας που θα γίνει η επέµβαση. Έχουν κάνει ήδη τον απαραίτητο προεγχειρητικό έλεγχο (κλινική εξέταση, αιµοληψία για εξετάσεις αίµατος, υπερηχογράφηµα νεφρών και ουροδόχου κύστεως και σε µερικές περιπτώσεις καρυότυπο). Εξετάζονται από τον αναισθησιολόγο και παίρνουν την προνάρκωση για να κατέβουν στο χειρουργείο ήρεµα, συνοδευόµενα από τους γονείς. Χειρουργούνται και επανέρχονται στο κρεβάτι τους, πάλι συνοδεία των γονέων.

Μένουν στην κλινική ένα βράδυ, δηλαδή τόσο όσο χρειάζεται να εξοικειωθούν οι γονείς και να εκπαιδευτούν στο θέµα της µετεγχειρητικής φροντίδας. Στο διάστηµα αυτό, τα παιδιά λαµβάνουν ορό µόνο για λίγες ώρες, συστηµατικά παυσίπονο, για να µην πονούν, και αντιβίωση.

Πώς θα είναι το παιδί µας όταν γυρίσει από το χειρουργείο; Πότε θα φάει; Μπορούµε να το πάρουµε αγκαλιά;

Θα είναι πολύ καλά. Θα έχει ορό για λίγες ώρες µόνο. Σε 3-4 ώρες θα πάρει το πρώτο του γεύµα (τσάϊ, χαµοµήλι ή νερό) και πάλι 3 ώρες µετά το 2ο, κ.ο.κ.. Ο ορός θα διακοπεί µετά την έναρξη της σίτισης. Κρατάµε όµως το φλεβοκαθετήρα στο χεράκι του για τη χορήγηση παυσίπονου και αντιβίωσης. Μερικά παιδιά είναι ανήσυχα ή κλαίνε για τα πρώτα είκοσι µε τριάντα λεπτά. Μετά ησυχάζουν και κοιµούνται. Μπορείτε να το πάρετε αγκαλιά από την πρώτη στιγµή.

Θα µπορούµε να το φροντίζουµε µόνοι µας στο σπίτι; Θα χρειασθούν αλλαγές;

Η απάντηση στην πρώτη ερώτηση είναι κατηγορηµατικά ΝΑΙ! Είναι απλό πράγµα να δίνετε στο παιδί σας το σιροπάκι µε το αντιβιοτικό και το παυσίπονο και να τακτοποιείτε τον καθετήρα στις πάνες του παιδιού σύµφωνα µε τις οδηγίες του γιατρού.

Αλλαγές ίσως να χρειαστούν µία έως δύο, που θα τις κάνει ο γιατρός. Είναι απλές και ανώδυνες. Ο καθετήρας µένει συνήθως για 7 µέρες (το πιο συχνό) έως 10 µέρες (λιγότερο συχνό). Σπανιότερα, κρατούµε τον καθετήρα για 12-14 ηµέρες. Στο διάστηµα αυτό καθαρίζουµε και πλένουµε το παιδί τοπικά.

Τι επιπλοκές πρέπει να περιµένουµε;

Έχουν περιγραφεί διάφορες επιπλοκές στη χειρουργική του υποσπαδία, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν περιορισθεί κατά πολύ. Πρακτικά, αυτές που απασχολούν τον παιδοχειρουργό είναι τρείς: το συρίγγιο, η στένωση της ουρήθρας και το αισθητικό αποτέλεσµα. Όταν λέµε συρίγγιο εννοούµε τη διαφυγή ούρων από κάποιο σηµείο της ουρηθροπλαστικής. Πρακτικά βλέπουµε να «στάζει» ούρα από την κάτω επιφάνεια του πέους ή ακόµη να σχηµατίζεται ένα κανονικό ρεύµα ούρων. Το ποσοστό εµφάνισης της επιπλοκής αυτής κυµαίνεται από μελέτη σε μελέτη (1,5% έως 20%). Ωστόσο, σήμερα ένα ποσοστό 4% θεωρείται αποδεκτό.

Η στένωση της ουρήθρας είναι ακόµα πιο σπάνια και αντιµετωπίζεται µε διαστολείς.

Το αισθητικό πρόβληµα όταν υπάρχει, αντιµετωπίζεται και αυτό χειρουργικά.

Όλα αυτά δεν αποτελούν «αποτυχία» της επέµβασης. Αποτυχία ονοµάζουµε την πλήρη ή σε µεγάλη έκταση, διάσπαση ή διάνοιξη της ουρηθροπλαστικής και της βαλάνου. Αυτό αντιµετωπίζεται 6 µήνες µετά από την αρχική επέµβαση, µε πλήρη αναθεώρηση της εγχείρησης και νέα πλαστική.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ:

Επιλέξτε πότε θα χειρουργήσετε το παιδί σας με μοναδικό κριτήριο ποια περίοδος σας βολεύει, στα όρια που υπέδειξε ο ιατρός. Η δική σας καλή συνεργασία με τον ιατρό και το νοσηλευτικό προσωπικό, έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί μέσα από αυτή προκύπτει και το καλό αποτέλεσµα για το παιδί σας.

Επιλέξτε με ψυχραιμία τον ιατρό που εμπιστεύεσθε και που νομίζετε ότι μπορείτε να συνεργαστείτε μαζί του. Ζητήστε του να σας ενημερώσει με απλά λόγια, αν γίνεται και με εικόνες, για όλες τις λεπτομέρειες της επέμβασης και της μετεγχειρητικής φροντίδας.